“Na een half jaar begreep ik het wel: papa gaat steeds minder kunnen, hij wordt ziek en gaat dit niet overleven.”

“Ik zit nu op ruim drie jaar. In eerste instantie ging het verval rustig, maar nu terugkijkend is het toch zeer progressief. Dat heeft er wel ingehakt bij mij.”

“De afgelopen negentien jaar hebben we de halve wereld bereisd. Gelukkig lukt dat nog goed met enige flexibiliteit van mijn kant. ”

“Na het zien van een tv-programma over een ALS-patiënt wist ik het eigenlijk al, ik had vergelijkbare klachten. Ik stelde de consultatie met een neuroloog uit, want ik dacht al ‘het maakt niets uit, er is toch niets aan te doen'.”